نگاه خودمدار معماران

همیشه دلم می خواست مسابقات معماری در کشور (و جهان) برگزار شوند که “ده سال بعد سراغ ساختمانی که ساخته ای بروند و ببینند که بهره بردار چه بر سر بنا آورده است”.
نمونه ای از تلاش هایی در این راستا را می توانید اینجا مرور کنید:
تاثیر طراحی بر انسان ها و جوامع  

باید اصلاح کنم!
ببینند که تو بر سر ساکنین چه آورده ای که مجبور شده اند گوشه و کنار ساختمان را تغییر دهند که لباس آجری که به زور به تنشان کرده ای اندازه شان باشد.

نگاه “خودمدار” معماران ما باعث شده که فکر کنند می توانند دستور بدهند و رویه تعیین کنند. غافلند که دستور هم که بدهی، باز هم کار خودشان را می کنند!
ساکنین آرامش می خواهند، “اختیار” می خواهند، حس خوب می خواهند، خاطره می خواهند… حالا تو هی زور بزن که نه همین که من می گم و تو شعورت نمی رسه!

معماران کوته فکر “باتوم” به دستی از این نوع، غافلند از روح زمانه خود و محکومند به فنا. منابع را هدر می دهند و جان ها را تلف می کنند و روان ها را نژند. آثار و تبعات تصمیمات و اقدامات آنها تا سال ها باقی می ماند و اما…

اما محکومند به “نیستی”.

blank

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *